Panavision dostarczył swój pierwszy produkt, obiektyw projekcyjny Super Panatar, w 1954 roku. Konstrukcja ze zmienną pryzmą pozwalała projektorowi filmowemu na obsługę dowolnego formatu od 1.33:1 do 2.66:1 za pomocą jednego pokrętła.
.jpg?sfvrsn=26f708e1_3)
Director William Wyler's epic feature Ben-Hur was shot with the MGM Camera 65 system — for which a 65mm Mitchell camera was housed in a Panavision soundproof blimp — and Panavision APO Panatar anamorphic lenses.
Obsada i ekipa filmu Lawrence z Arabii pracuje na miejscu. Wyreżyserowany przez Davida Leana i sfotografowany przez Freddiego Younga film został nakręcony w formacie sferycznym Super Panavision 70.
Reżyser Stanley Kubrick stoi obok systemu kamer Super Panavision podczas produkcji filmu 2001: Odyseja kosmiczna.
Operator fimowy Bill Butler, ASC, użył kamery Panaflex i optyki serii C firmy Panavision do realizacji hitu kinowego Stevena Spielberga Szczęki. Operator kamery (a później operator filmowy ASC) Michael Chapman stoi nad kamerą, aby mieć wyraźny widok na paszczę rekina.
.jpeg?sfvrsn=979c3774_3)
Darth Vader (David Prowse) kroczy przez Gwiazdę Śmierci - i w kierunku kamery Panavision PSR R-200 wyposażonej w szkło serii C - podczas produkcji oryginalnych Gwiezdnych wojen, sfotografowanej przez Gila Taylora, BSC.
Na szczycie dźwigu w Fortecy Samotności reżyser Richard Donner siedzi za kamerą Panavision PSR R-200 podczas produkcji Supermana, kolejnego klasycznego filmu nakręconego przy użyciu optyki serii C.
Producent wykonawczy Steven Spielberg zwiedza plan zdjęciowy podczas zdjęć głównych filmu Powrót do przyszłości w reżyserii Roberta Zemeckisa, kręconego przez Deana Cundeya, ASC, który użył kamer Panastar i Panaflex Gold z optyką sferyczną Panavision Ultra Speed.
.jpg?sfvrsn=3b64c7ea_3)
Panavision zrobił rundę po torze IndyCar z logo firmy pojawiającym się na samochodzie prowadzonym przez legendę sportów motorowych Danny'ego Ongaisa, znanego jako „Flyin' Hawaiian” - w tym na Indianapolis 1986.
Reżyser-aktor Leonard Nimoy, w pełnym stroju Spocka, sprawdza kadrowanie przez kamerę Panaflex Gold podczas produkcji filmu Star Trek IV: The Voyage Home.
.jpg?sfvrsn=69941ffb_3)
Autor zdjęć Robert Richardson, ASC, kadruje ujęcie z aktorami Robertem De Niro i Kevinem Pollakiem na planie filmu Martina Scorsese Kasyno, nakręconego przy użyciu obiektywów Panavision Primo.
.jpg?sfvrsn=b2b183f_3)
Operator kamery (a później operator filmowy ASC) Bill Roe ustawia ujęcie z gwiazdą Michaelem Jordanem podczas zdjęć głównych do filmu Kosmiczny Mecz.
.jpg?sfvrsn=7948d93b_3)
Zdalnie sterowany aparat Panaflex uchwycił ujęcie Rebeki Ferguson na planie filmu Christophera McQuarrie'ego Mission: Impossible - Rogue Nation, nagranego przez Roberta Elswita, ASC, który użył optyki serii C, G i E.
1958 - Nagroda za osiągnięcia w dziedzinie nauki i techniki
Nagroda Academy Plaque - za stworzenie i rozwijanie anamorficznych obiektywów fotograficznych Auto Pantar dla formatów fotograficznych CinemaScope.
1959 - Nagroda za osiągnięcia w dziedzinie techniki i produkcji filmowej.
Nagroda Academy Plaque - za Ultra Panavision 70 (Aparat 65)
1966 - Nagroda za osiągnięcia w dziedzinie nauki i techniki
Wyróżnienie Academy Certificate of Honorable Mention - za stworzenie przetwornik Panatron oraz jego zastosowanie w kamerach filmowych.
1967 - Nagroda za osiągnięcia w dziedzinie nauki i techniki
Wyróżnienie Academy Certificate of Honorable Mention - Za napęd o zmiennej prędkości dla kamer filmowych.
1969 - Nagroda za osiągnięcia w dziedzinie nauki i techniki
Wyróżnienie Akademii - Za stworzenie i rozwijanie silnika do kamer filmowych Panaspeed.
1972 - Nagroda za osiągnięcia w dziedzinie nauki i techniki
Nagroda Academy Plaque - Za stworzenie i opracowanie kamery filmowej Panaflex.
1976 - Nagroda za osiągnięcia w dziedzinie nauki i techniki
Pochwała Akademii - Za stworzenie i rozwijanie obiektywów Super Speed dla fotografii filmowej.
1977 - Nagroda za osiągnięcia w dziedzinie nauki i techniki
Pochwała Akademii - Za zaprojektowanie przekładni Panahead dla kamer filmowych.
1977 - Nagroda za osiągnięcia w dziedzinie nauki i techniki
Pochwała Akademii - Za stwrodzenie Panalite, regulowanego źródła świata montowanego na kamerze do zastosowania w fotografii filmowej.
1977 - Nagroda za osiągnięcia w dziedzinie techniki i produkcji filmowej.
Nagroda Academy Plaque - Za pomysł i zaprojektowanie ulepszeń wprowadzonych w kamerze filmowej Panaflex.
1978 - Nagroda Academy Award of Merit
Oscar - Za pomysł, projekt i ustawiczny projekt Panaflex, systemu kontroli kamery filmowej.
1990 - Nagroda za osiągnięcia techniczne
Nagroda Academy Certificate - Za pomysł i rozwinięcie serii obiektywów Primo do zdjęć filmowych 35mm.
1991 - Nagroda za osiągnięcia w dziedzinie techniki i produkcji filmowej.
Nagroda Academy Plaque - Za pomysł i rozwinięcie obiektywów Primo Zoom Lens do zdjęć filmowych 35mm.
1993 - Nagroda Academy Award of Merit
Oscar Za anamorficzne obiektywy fotograficzne Auto Panatar.
1998 - Nagroda za osiągnięcia techniczne
Nagroda Academy Plaque Za stworzenie i rozwijanie Eyepiece Leveler.
1998 - Nagroda za osiągnięcia w dziedzinie techniki i produkcji filmowej.
Nagroda Academy Plaque Za pomysł i rozwinięcie serii sferycznych obiektywów Primo dla zdjęć filmowych 35mm.
1999 - Nagroda za osiągnięcia w dziedzinie techniki i produkcji filmowej.
Nagroda Academy Plaque Za stworzenie celownik kamery Millennium.
2000 - Nagroda za doskonałe osiągnięcia w rozwoju technologicznym
Statuetka Emmy Za system kamer Millenium XL.
2000 - Nagroda za osiągnięcia w dziedzinie techniki i produkcji filmowej.
Nagroda Academy Plaque Za stworzenie systemu kamer Millennium XL.
2001 - Nagroda za doskonałe osiągnięcia w rozwoju technologicznym
Statuetka Emmy Za serię obiektywów Primo.
2002 - Nagroda Academy Award of Merit
Statuetka Akademii - Za stały rozwój i innowacje w projektowaniu i produkcji zaawansowanych systemów kamer filmowych.
2003 - Nagroda Philo T. Farnsworth Corporate Achievement Emmy
Za zbiorcze osiągnięcia w rozwoju wyspecjalizowanych artykułów do kamer, dźwigów i wózków kamerowych, wsparcia filmowego, obiektywów 35mm, kamer, oświetlenia, uchywtów i kabin.
2011 - Nagroda Emmy za osiągnięcia w dziedzinie techniki
Za techniczną współpracę i znaczące postępy w technologii jednoukładowych kamer cyfrowych mających zastosowanie w produkcjach telewizyjnych nadawanych w godzinach największej oglądalności.
2017 - Nagroda za osiągnięcia w dziedzinie techniki i produkcji filmowej.
Nagroda Academy Plaque - Za pomysł i rozwijanie nowatorskich cyfrowych kamer filmowych Genesis.
W 1954 r., Robert Gottschalk i Richard Moore dostrzegli możliwość rozwiązania jednego z najpilniejszych wyzwań przemysłu filmowego. Specjalne obiektywy potrzebne, by wyświetlić format CinemaScope oraz inne filmy na szerokim ekranie był drogie, trudne w obsłudze oraz trudno dostępne. Obiektywy Panavision Super Panatar - nazywane również obiektywami Gottschalka - zawierały regulowany pryzmat, które mogły być regulowane przez kinooperatorów, by wspierać formaty od 2.66: 1 do 1.33:1 za przekręceniem pojedynczego pokrętła. To rozwiązanie Panavision umożliwiło wielu kinom zastosowanie projekcji CinemaScope bez wprowadzania drogich modyfikacji sprzętu i błyskawicznie uczyniło Panavision liderem technologii optycznej projekcji filmowej.
Robert Gottschalk (z lewej) i Richard Moore w 1954 roku.
Zachęcona szybkim sukcesem, firma Panavision pod koniec roku wprowadziła na rynek obiektywy Micro Panatar. Przed wprowadzeniem tej innowacji, studia kręcące filmy z użyciem kamer anamorficznych często musiały uruchamiać druga kamerę, by uzyskać "płaską" wersję dla kin, które nie posiadały CinemaScope. Micro Panatar umożliwił laboratoriom filmowym w łatwy spsosób tworzyć nieanamorficzne kopie eksploatacyjne filmów z anamorficznych negatywów. Proces ten umożliwiał również tworzenie 35mm pomniejszeń z 65mm oraz także odwracać ten proces, by powiększyć anamorficzny wydruk 35mm do 70mm plakatu. Chociaż firma Panavision wykonywała każdy obiektyw na zamówienie według określonych specyfikacji technicznych, możliwość szybkiej pracy z zachowaniem dokładności pozwalała utrzymać niskie koszty oraz sprawiła, że Panavision zasłynęła z doskonałości technologicznej i zindywidualizowanych usług.
Osiągnąwszy sukcesy w technologii projekcji i posprodukcji, firma Panavision zainteresowała się produkcją. Chociaż w tym czasie istniało kilkanaście formatów szerokoekranowych, MGM połączyło siły z Panavision, by stworzyć system, który spełniłby określone wymagania studia. W 1955 Panavision wprowadziła na rynek MGM Camera 65 (później znaną jako Ultra Panavision 70), 65mm system kamer Mitchell osadzony w dźwiękoszczelnej obudowie Panavision. Obudowa ta, zaprojektowana przez legendarnego inżyniera Panavision, Takuo "Taka" Miyagishima, była jednym z pierwszych produktów do kamer stworzonym przez Panavision. Połączenie tej kamery z obiektywami, które tworzyły anamorficzne pomniejszenie 1.25x umożliwiło MGM ekstrakcję obrazu w dowolnym formacie. W kolejnych latach, wielkoformatowa technologia Panavision wspierała sztukę kryjącą się za klasycznymi filmiami, w tym Ben-Hur, Lawrence z Arabii oraz 2001: Odyseja kosmiczna.
Technologia Ultra Panavision 70 w 1958 doprowadziła do wprowadzenia obiektywów kamer Auto Panatar w formacie 35mm, które eliminowały zniekształcenia spowodwane przez pierwsze obiektywy CinemaScope. Ich popularność wśród filmowców i aktorów scementowała powszchne uznanie Panavision jako innowatora obiektywów w przemyśle filmowym. Dzięki zastosowaniu zaawansowanej technologii oraz opatentowanego systemu optycznego, opracowanego przez Waltera Wallina, partnera Panavision, obiektywy Auto Panatar szybko stały się standardem w produkcji anamorficznej oraz zdobyły dla Panavision pierwszą z Nagród Academy Technical Awards.
George Kraemer z „Obiektywem Mirage” stworzonym dla Lawrence'a z Arabii .
Nowy model biznesowy
W 1960 r. firma Panavision stworzyła pierwsze obiektywy sferyczne 35mm, które uzupełniły pierwszą serię kamer filmowych 35mm, Panavision Silent Reflex (PSR) series. Firma wprowadziła również 65HR (65mm przenośną kamerę filmową) oraz kontrolowany kwarcowo Panaspeed Motor.
Co równie ważne, w latach 1960tych Panavision zastosowała swoje twórcze podejście również w nowej branży. W 1964 Gottschalk zmienił model biznesowy Panavision na tylko do wypożyczenia. Zachowując kontrolę właścicielską nad sprzętem, firma Panavision zapewniała najwyższy poziom jakości dla każdego, kto zdecydował się używać jej produktów. Centralne wsparcie tego modelu stanowiła obsługa klienta, od dawna będąca powodem do dumy Panvision. Ponieważ to Panavision ponosiła odpowiedzialność za jakość i niezawodność każdego sprzętu, każdy klient otrzymywał spersonalizowaną poradę oraz wsparcie, by mógł spełnić swoją wizję.
Nowy model biznesowy pozwalał również działowi badawczo-rozwojowemu skupić się na znanym mu sprzęcie, łatwo tworzyć aktualizację produktu, które mógł wdrażać i kontrolować przy jednoczesnym zachęcaniu do innowacji produktów bezpośrednio odpowiadających na potrzeby klientów Panavison. W ten sposób w 1968 r. powstała Seria C obiektywów anamorficznych, które natychmiast stały się pierwszym wyborem operatorów filmowych szukających kompaktowych i lekkich obiektywów anamorficznych. Panavision zastosowała również swoją ekspertyzę optyczną do obiektywów sferycznych, pod koniec lat 60tych wprowadzając obiektywy Panavision Standard Primes.
Rozwój kamer i obiektywów
W 1972 r., zespół projektowy Panavision, kierowany przez Ala Mayera Sr., wprowadził na rynek Panaflex, pierwszą 35mm poręczną lustrzankę w dzwiękoszczelnej obudowie. Stworzone w odpowiedzi na informacje zwrotne od klinentów - co jest oryginalną i ciągłą filozofią Panavision - rewolucyjny Panaflex uwolnił filmowców od ciężaru ciężkich kamer. Co równie istotne, Panaflex pracował niemal bezgłośnie.
Przez lata, linia Panaflex ewoluowała i poszerzyła się o następujące modele: Panaflex Gold, Panaflex X, Panaflex Gold II, Panaflex 16 „Elaine” oraz Panaflex Platinum. W każdym modelu zachowano oryginalną migawkę szczelinową oraz system obrotowego lustra, ale postęp w elektronice i optyce umożliwił dodanie nowych funkcji, takich jak ulepszone systemy wyświetlania, współczesną elektronikę, lekkie materiały, cichszą pracę oraz wsparcie nagrania. W oparciu o sukces Panaflex, Panavision wprowadził na rynek również dwie szybkoobrotowe kamery MOS - Panastar oraz Panastar II - oraz Steadicam Lightweight II.
Dotrzymując kroku postępom firmy w tworzeniu kamer, w 1976 r. Panavision wprowadziła na rynek super szybkie obiektywy o formacie 35mm, a po nich Ultra Speed Primes. Obie serie cieszyły się wysokim popytem, a ich spuściznę kontynuuje seria PVintage, która zachowała oryginalne obiektywy we współczesnym mechanizmie, który zapewnia najlepszą wydajność jednocześnie zachowując chatakterystyczny organiczny wygląd obiektywu.
W latach 1980 Panavision czyniła dalsze istotne postępy w branży kamer i obiektywów, wprowadzając na rynek kamerę Panaflex Platinum oraz dwie kultowe dziś serie obiektywów: Seria E obiektywów anamorficznych oraz obiektywy sferyczne Primo. W oparciu o sukces Serii C, Seria E oferowała bardziej nowoczesne powłoki, nowsze elementy oraz ulepszoną formułę optyczną zmniejszającą liczbę zniekształceń. W międzyczasie, obiektywy Primo wyznaczyły nowy standard dla wydajności obiektywów sferycznych jako pierwsza całkowicie dopasowana rodzina obiektywów stało- i zmiennoogniskowych stworzonych dla przemysłu filmowego. Wysoka jakość obrazu, która charakteryzowała obiektywy sferyczne Primo została zaadaptowana w obiektywach stałoogniskowych Primo Anamorphic.
Nowe tysiąclecie
Nadal spełniając potrzebę filmowców na mniejsze i lżejsze kamery filmowe, Panavision ponownie przeanalizowała każdy aspekt istniejącej technologii 35mm i w 1997 r. wprowadziła na rynek system kamer Millenium. Wkrótce wprowadzono Millenium XL, która oferowałą jeszcze mniejszy korpus kamery, i była pierwszym produktem Panavision w historii, która wygrała zarówno nagrodę Academy Award, jak i nagrodę Primetime Emmy Award w pierwszym roku po wypuszczeniu na rynek.
Ponownie podkreślając swoje zaangażowanie w innowację oraz zaspakajanie zmieniającego się zapotrzebowania środowiska kreatywnego, Panavision, we współpracy z Sony, uczynił cyfrowe wideo HD standardem jakości dużego ekranu. Kamera Panavision Sony HDW-F900 oraz obiektywy Panavision Primo Digital - zostały stworzone, by oferować dwukrotnie większą rozdzielczość obiektywów formatu 35mm, by obraz HD 2/3" utrzymał się na ekranach kin - wspomogły one pierwszy wielki firm w jakości cyfrowej Gwiezdne Wojny: Część II - Atak klonów George'a Lucasa z 2002 r.
Współpraca z Sony doprowadziła również do stworzenia kamery Panavision Genesis HD, zaprojektowanej tak, by być ogniskowo kompatybilną z obiektywami Panavision 35mm i zapewnić prawdziwą głębię pola 35mm. Wprowadzona na rynek w 2005 r., kamera Genesis wykorzystwała wiele tych samych akcesoriów i dodatków z którymi ekipy filmowe na całym świecie od dawna były zaznajomione. Usprawniło to obsługę i ułatwiło przejście do produkcji cyfrowej.
System kamer Panavision Millennium 35 mm, wprowadzona w 1997 roku.
Panavised Sony HDW-F900 wyposażony w obiektyw Primo Digital zoom.
Kamera cyfrowa Panavision Genesis, wprowadzona na rynek w 2005 roku.
Rozwijanie usług
Rok później, w 2006 r., Panavision przejęło firmę oświetleniową AFM oraz powiązaną z nią firmę Island Studios, zajmującą się zapleczem scenicznym. Jako część Panavision, AFM przekształciło się w Panalux, które obecnie zapewnia całe spektrum rozwiązań oświetleniowch dla cech, serii, reklam, wydarzeń na żywo itp. Oferta Panalux obejmuje najnowocześniejsze zastrzeżone oprawy oraz rozwiązania zasilania, a także duży wybór najlepszego sprzętu innych producentów.
Wcześniej, w 1992 r., firma LEE Filters stała się częścią firmy Panavision. Firma ta, wiodący światowy producent profesjonalnego oświetlenia oraz filtrów fotograficznych, została założona w 1967 r. przez operatora filmowego Davida Holmesa, BSC oraz braci Johna i Benny'ego Lee. Dzięki ofercie kamer i obiektywów, usłudze wynajmu mocowań i systemów zdalnego starowania, LEE Filters, Panalux oraz Island Studios, filmowcy mogli współpracować z Panavision nie tylko nad produkcją łańcucha obrazu.
Kreatywne produkty Panavision zyskały kompleksowy charakter w 2015 r. po nabyciu Light Iron, firmy zajmującej się postprodukcją. Została ona założona w 2009 r. przez braci Michaela i Petera Cioni oraz Katie Fellion, Paula Geffre i Iana Vertoveca. Light Iron stworzyła model biznesowy, który odpowiada na potrzeby filmowców korzystając z rozwijającyc się technik tworzenia filmu. Firma przyczyniła się do zapoczątkowania postprodukcji z wykorzystaniem plików oraz materiałów dnia zdjęciowego typu on- i near-set, a wprowadzone przez nią innowacje są wykorzystywane po dziś dzień z nowoczesnymi zdalnymi i opartymi na chmurze mechanizami wspomagającymi.
Wiedza Light Iron w zakresie koloru oraz przepływu pracy została połączona ze znawstwem Panavision w dziedzinie kamer i obiektywów, co doprowadziło do powstania wielkoformatowego systemu kamer Millenium DXL, posiadającego nowy czujnik 8K, opracowany przez RED Digitial Cinema. Ta modułowa kamera została wprowadzona na rynek w 2016r., a w 2018 r. pojawił się model DXL2, który zawierały zaktualizowany czujnik Monstro 8k VV. Posiadając najcichszy na rynku stosunek szygnał/szum, DXL2 zapewna niespotykany do tej pory dynamiczny zakres i kolor jednocześnie oferując niezrównaną wrażliwość. Ponadto, ten system kamer zawiera wymienialne mocownania obiektywnu, co sprawia, że jest kompatybilny z dowolnymi obiektywami Panavision dla dowolnego formatu, umożliwiając filmowcom kreatywną zmianę formatów z wykorzystaniem jednej kamery.
Nieustanne innowacje
W ostatnich dekadach byliśmy również świadkami istotnej ekspansji obiektywów Panavision, które są wiodącymi produktami w branży. Wprowadzona w 2007 r. Seria G obiektywów anamorficznych łączyła w sobie kompaktową wygodę serii C z optycznymi innowacjami obiektywów anamorficznych Primo. Wraz z obiektywami z Serii G, a także w bezpośredniej reakcji na kreatywne potrzeby filmowców, firma wprowadziła również na rynek dwa nowe anamorficzne obiektywy zmiennoogniskowe, szerokokątny AWZ240-80mm T2.8 oraz ATZ 70-200 T3.5 z teleobiektywem. AWZ 2 jest również znany jako "Bailey zoom" i został tak nazwany na cześć Johna Bailey'a, ASC, jednego z pierwszych operatorów obrazu, który poprosił Panavision o stworzenie szerokokątnego obiektywu zmiennoogniskowego.
W 2012 r. stara Seria B otrzymała nowe życie dzięki dodaniu zaktualizowanych mechanizmów, po tym jak operator filmowy, Bill Pople poprosił o oryginalny obiektyw z półki ekspozycyjnej. W następnym roku do rodziny Primo dołączył nowy dodatek - obiektywy Primo V, które wykorzystują specyficzne adaptacje konstrukcyjne, aby pracować w harmonii z aparatami cyfrowymi, maksymalizując jakość obrazu przy jednoczesnym zapewnieniu jakości i charakteru Primo.
W 2016 r. pojawiła się Seria T obiektywów anamorficznych Panavision, które łączą nowy układ optyczny z postępami mechanicznymi Serii G, jednocześnie oferując większe odbicie i lepsze ogniskowanie niż ich poprzednicy. Obiektywy te są również kompatybilne z czujnikami cyfrowymi bez utraty żadnych właściwości obrazujących, które stały się częścią anamorficznej gramatyki. Seria T została nazwana na cześć nieżyjącego już inżyniera Taka Miyagishima, który rozpoczął swoją karierę w Panavision w 1954 r. i został w firmie aż do emerytury, na którą przeszedł w 2009 r. jako wiceprezes pionu inżynieryjnego.
Takuo „Tak” Miyagishima przy pracy.
W 2016 r. wprowadzono również obiektywy Primo 70, które zostały stworzone specjalnie dla wieloformatowych kamer cyfrowych oraz są wyposażone w wewnętrzny napęd i funkcje metadanych. Oferta wielkoformatowych obiektywów Panavision została w 2017 r. poszerzona o serię Primo Artiste, a w 2018 r. o obiektywy Ultra Vista, Primo X, Serię H oraz Panaspeed.
Asortyment Panavision Group stanowi największą i najbardziej zróżnicowaną ofertę obiektywów, kamer, wsparć, oświetlenia, dodatków oraz usług kreatywnych w branży i zapewnia filmowcom niezrównany wybór oraz wsparcie ich kreatywnej wizji.